آدم‌هايي هستند كه آدم‌هاي ديگر را مثل يك افزونه يا اپليكيشن در زندگي‌شان نصب مي‌كنند؛ اين اپ قدرت، اين اپ پول، اين اپ مهماني‌رفتن، اين اپ پُز دادن، اين اپ آشنا داشتن، اين اپ مطلب چاپ كردن، اين اپ معاشرت با فلان‌نويسنده، اين اپ خوشگذراني با فلان پولدار اين اپ آشنايي با كيارستمي، اين اپ ملاقات با خاتمي، اين اپ اسپانسر گرفتن براي كار، اين اپ آشنايي با فلان ناشر، اين اپ جا توي شمال و كردان داشتن
اين اپ آشنا واسه بليط پرواز گرفتن داشتن، اين اپ ترقي، اين اپ وام، اين اپ شت.
اين آدم‌ها بعد از اين‌كه استفاده‌شان از شما تمام شد به اين دليل كه فضاي زيادي را اشغال كرديد شما را ابتدا آن‌اينستال و سپس پاك مي‌كنند.
يك مدل كثيف اين حذف و اضافه اين است كه به يكي بگوييد دوستش داريد يا مي‌‌خواهيد باهاش ازدواج كنيد يا حتي باهاش ازدواج كنيد. شما كه كارتان تمام شد و اپ بلااستفاده را پاك مي‌كنيد آن اپ بدبخت حس مي‌كند باگ آفرينش است.
اگر به همه چيز به عنوان يك افزونه‌ي كاربردي و منفعت‌طلبانه نگاه مي‌كنيد، لطفا به اپليكيشن‌ها نگوييد دوست‌شان داريد.
اپليكيشن‌ها آدمند و بعد از شيفت‌ديليت‌كردن از دست شما و آن ايام كه استفاده‌ي ابزاري ازشان كرده‌ايد خودشان را مي‌آزارند و ذره‌ذره دق مي‌كنند.
چون مي‌دانند آنان به عنوان يك اپ مصرف‌شده ديگر روي هيچ آدمي درست نصب نمي‌شوند و مي‌بينند كه شما هر چند وقت يك‌بار ويندوزتان را عوض مي‌كنيد و به‌روز مي‌شويد.
متن بالا نتيجه ي گپ زدن و همدردي با دوستي است كه براي بار دوم در زندگي آن‌اينستالش كرده‌اند.
#من_اپليكيشن_تو_نيستم
#پوريا_عالمي